7 Cudów Łużyc - Bory Dolnośląskie

Bory Dolnośląskie to największy w Europie Środkowej obszar leśny, mało znany nie tylko w Polsce ale i wśród samych mieszkańców Dolnego Śląska. Tymczasem nigdzie indziej nie ma tak pięknych lasów, takich odkrytych połaci wrzosowisk, wyjątkowej na skalę europejską roślinności, ptactwa i dzikiej zwierzyny. Cechą charakterystyczną regionu jest znaczna liczba śródleśnych stawów, a także torfowiska, bagna i wydmy śródlądowe. Obszar ten znany jest z obfitości grzybów i jagód. Bory Dolnośląskie od dawna cieszą się uznaniem myśliwych w kraju i za granicami, ze względu na duża liczebność jeleni, saren, dzików, lisów i zajęcy. Coraz częściej pojawiają się wilki, jenoty, szopy pracze oraz łosie. Lasy te stanowią ponadto ostoję wydry, popielicy, gniewosza plamistego, żmii zygzakowatej, żółwia błotnego, ropuchy paskówki, bociana czarnego, dudka, lelka, puchacza, siniaka, sóweczki, włochatki a także kuraków leśnych – głuszca i cietrzewia. Stawy śródleśne i mokradła są środowiskiem licznych gatunków ptaków wodno-błotnych, jak bąk, bekas, brzęczka, cyraneczka, gągoł, gęgawa, kropiatka, kulik wielki, łabędź krzykliwy, mewa śmieszka, podgorzałka, słonka, samotnik, tracz nurogęś, zielonka czy żuraw. Znaczące są również populacje miejscowych ptaków drapieżnych – bielika, błotniaka stawowego, jastrzębia, kani czarnej, kani rdzawej, kobuza, krogulca i trzmielojada. W rzekach płynących przez Bory żyją pstrągi potokowe, trocie wędrowne, lipienie i głowacice. W Kwisie koło Osiecznicy i Kliczkowa miała swoje stanowisko skójka perłorodna – małż wytwarzający szlachetne perły. Na skutek reintrodukcji zwiększyła się populacja bobra. http://www.borydolnoslaskie.org